Dag Herman, Mag ik je ten minste zo aanspreken?Wie nah sind uns manche Tote.Hoe verwant kunnen we ons voelen met sommige doden. De voorbije Maanden leken aanvankelijk rimpelloos te verlopen. Ik las in het gelijknamige boek van Streuvels, De Maanden (1941), waarinde...
voor D.V.D., En het werd lente. De stad had moeten ontploffen maar bleef liggen in haar roerloosheid. Men hing witte lakens uit de ramen om met hun onbevlektheid deze wedergeboorte te logenstraffen. In een staat van uitzondering worden zelfs de eigen lichaamssappen...
Ik heb de slechte gewoonte om me bij momenten voor mijn raam te zetten en naar de overkant te kijken. Soms verbeeld ik me in een rolstoel te zitten met één been in een gipsen cocon wachtend op die versmachtende zoen van Grace Kelly, maar weet hoe dramatisch het is to...
Vorig jaar, Herman, in 2019, gaven we onze houten tuintafel met tien tuinstoelen aan onze buren. We werden te oud – en we waren het beu – om elk voorjaar het hout af te schuren en opnieuw te oliën. Onze jonge buren waren blij en gaven ons in ruil een schattig...
Vandaag Ik zie kraaienIn grote groep strijken ze neer in de tuinIk erger me kapot aan die beestenZe fluiten niet. Ze schreeuwenLuid en akelig als roofdieren Er is altijd wel een kraai die alles in het oog houdtAls hij neerstrijkt of als eerste wegvliegt, dan volgen...
Recent Comments