Seringen bloeden op het vergane gras

gedroomde zonnedauw scharniert

een egeljong tussen haar lippen

in een wreed moment van honger

blootsvoets lopen heggemussen

een rondje hindernissenparcours

scharrelen worst met appelmoes

kippen zonder kop

mijn zwarte blackie loenst begerig

naar het gewriemel van opgeklopte wormen

in malse aarde

ze binden haar de bel aan

verwarring in de pierenholen

meeuwen hebben er het schijt aan

ook de ramen

de nooit betreden paden

gekrijs en getrappel

regent ze weer uit de grond

Blackie snort tussen uithuizige muizen

in een mezennest

met gesloten ogen durf ik

schrijden over wegen

kruis de grindweg

met vos en haas en bever

we lezen een boek

van verbazing

de letters vertellen

rust in alle spleten, kieren

ik adem met hen

de stilte

het zingen van de nachtegaal

we breken uit ons ei

verdwaasd pluk ik chilipepers

uit dakgoten

brouw een pot hete troost

mijn keelgat in lichterlaaie

zwier de drab

in hyperbolen en elipsen

de zonnedauw geeuwt, herkauwt

chilipitten kiemen vurig

con carne

geronnen bloemblad

saust de wrede lente