Waaraan denk je? Vraagt mijn man telkens als ik even staar. Waarschijnlijk kijk ik dan anders dan gewoonlijk, misschien is het net dat, dat me eraan doet denken dat ik nu mag, moet staren en mijn gedachten opschrijven. Het is nu ongewoon, het is mei 2020. Meestal heb ik het te druk om stil te zitten en te mijmeren; ik moet het dus leren.
Ik heb geluk want het blauw-Zweedse tuinhuis trekt al mijn aandacht. De prachtig groene bladeren van de oude wijnrank geven me een cocongevoel. De kleine kerselaars en de zuinige appelboom hebben hun bloesemkleed geruild voor kleine knopjes van leven en ik bedenk nu juist dat de natuur in onze kleine stadstuin zijn gang gaat en zelfs terrein probeert te winnen terwijl het zo rustig is. Ook al zijn er veel katten in de buurt, hoor ik mezen en één angstige merel. Een koppel Vlaamse gaaien flikflooit en is er zich niet van bewust dat ik naar hen gluur vanuit een warm nest, ons nest.
Ik heb geluk; ik zei het al… helemaal onverwachts blijft er een pauzeknop aan mijn vingers plakken. Zelf heb ik er niets voor moeten doen, er kwam geen ‘pritt’ aan te pas. Het werd me in de schoot geworpen in de vorm van een mail. Beste, ……. Economische werkloosheid tot minstens…
Sindsdien, ingeduffeld zoals op een pakketboot, lees ik kranten, verslind ik boeken, poets ik, ruim ik mijn huis en ook sommige hoekjes van mezelf op. Genieten is mijn dagelijks doel. Heel af en toe vraag ik mezelf of dat wel mag want dat is heel ongewoon.
Maar ik heb geluk, dat heb ik al gezegd… een mangeluk, een dochtergeluk, een kleinkinderengeluk en ga zo maar door en ik pluk ook gelukjes vermomd als bloemblaadjes wanneer ik ze op mijn weg zie liggen, dat heb ik in mij. Nu ik dit neerpen denk ik aan alle mensen die deze ‘kleine’ gelukjes niet tegenkomen, en niet in zich hebben.
Zou mevrouw Corona dit aan een paar medemensen hebben bijgeleerd? De kunst om gelukjes te vinden, te zoeken, ook als men ze niet tegenkomt? Ik hoop het van harte.
Wat mij betreft, heb ik leren staren en dat is zeker goed om stil te staan bij wat belangrijk is in het leven en hoe wij het verder zouden kunnen aanpakken in deze wel heel ongewone tijd.
Dominique