Het is stil buiten. Ik draai me op mijn andere zij en ontken de ochtend, maar die vecht tikkend terug. Steentje na steentje raakt mijn raam, dat op kiep staat, tot er eentje net tussen de gleuf vliegt en mijn rug vindt. Dan stopt het getik. Zuchtend en kreunend beweeg...
Waulsort, mei 2020 Beste heer Teirlinck, Vanuit het raam van mijn zuidatelier kijk ik naar een berg. De berg is nu groen en door er lang naar te kijken gebeurt er iets. Vanmorgen was de berg nog deels in de mist verdwenen. Een massief grijzig vlak. Vanavond zal de...
Beste heer Teirlinck, “Een tros kersebloemen springt wit langs alle zijden los onder de teer-blauwe Paaschlucht.” Precies dat is wat ik door mijn raam zie. Woordelijk de openingszin van uw Maria Speermalie. “Dit is de verste tijd, dien zij – (de kleine Maria) –...
Waar ik aan denk als ik door mijn raam kijk? Ik denk aan wat ik zie in mijn Borgerhoutse straat. Er hangen vaantjes van de ene kant naar de andere, het resultaat van naburige naai-ijver. Ze wapperen in de wind. Ze zijn symbool van contact. We raken elkaar, we zijn aan...
Gedicht voor Herman Teirlinck. Waarde meester, ik heb lang nagedacht, ik wil het kort houden. U neemt in mijn leven een heel bijzondere plaats in, de juiste woorden samenbrengen voor een gepast eresaluut en u daarbij nog om een gunst durven vragen ook, dat vraagt...
Recent Comments